آيه شماره 19  از سوره مبارکه جاثيه
إِنَّهُمْ لَن يُغْنُوا عَنكَ مِنَ اللَّهِ شَيئًا وإِنَّ الظَّالِمِينَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُتَّقِينَ
آنان هرگز در برابر خداوند از تو دفاع نخواهند كرد و البتّه ستمگران ياور يكديگرند و خداوند يار افراد با تقواست.

آيه شماره 8  از سوره مبارکه جاثيه
يَسْمَعُ آيَاتِ اللَّهِ تُتْلَى عَلَيْهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسْتَكْبِرًا كَأَن لَّمْ يَسْمَعْهَا فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ
كافر گناهكارى كه) آيات خدا را كه پيوسته بر او تلاوت مى‏شود، مى‏شنود ولى همچون كسى كه آنها را نشنيده متكبّرانه (بر انحراف خود) اصرار مى‏ورزد، پس او را به عذابى سخت بشارت ده.
اول تبليغ، بعد تهديد. قرآن به كسى «هلاك باد» مى‏گويد كه اول آيات خود را به گوش او رسانده است. «يسمع آيات اللّه... كان لم يسمعها... عذاب اليم»
بدتر از بى‏اعتنايى به حقّ، اصرار بر آن و روحيّه استكبار است. «يصرّ مستكبراً»
علامت تكبّر، بى‏اعتنايى به سخن حقّ است. «مستكبراً كان لم يسمعها»