: توانا بود هرکه دانا بود
به نام خداوند خورشید و ماه که دل را به نامش خرد داد راه
به نام خداوندی که خورشید و ماه را آفرید، خداوندی که خرد، دل را به سوی نام او راهنمایی کرد.
جز او را مدان کردگار سپهر فروزنده ی ماه و ناهید و مهر
به جز خدای جهان آفرین، کسی را آفریننده ی آسمان ندان، خداوندی که ماه و ستارگان و خورشید را روشن گردانیده است.
به دانش گرای و بدو شو بلند چو خواهی که از بد نیابی گزند
اگر می خواهی که از بدی به تو آسیبی نرسد به علم و دانش گرایش پیدا کن و به وسیله ی آن بلندی و سرفرازی را جست و جو کن.
ز دانش در بی نیازی بجوی وگر چند سختیت آید به روی
به وسیله ی علم ودانش، بی نیازی و استقلال را جست وجو کن. هر چند در این راه دچار سختی و زحمت بشوی.
ز نادان بنالد دل سنگ و کوه ازیرا ندارد بر کس شکوه
از دست انسان جاهل و نادان، همه ی هستی و آفرینش به ستوه است. زیرا که انسان نادان در برابر هیچ کس شکوه و عظمتی ندارد.
توانا بود هرکه دانا بود ز دانش دل پیر برنا بود
هر کس که دانا و عاقل باشد، توانا خواهد بود و به وسیله ی علم و دانش، انسان پیر، مانند جوان شاداب، توانایی و امیدواری دارد.
۴۲_اردیبهشت روز بزرگداشت بزرگ حماسه سرای ایران و جهان حکیم ابوالقاسم فردوسی بر ادب دوستان وهمه دوستان و عاشقان ان مرز پر گهر و علاقمند به زبان شیرین فارسی گرامی باد