آيه شماره 13 از سوره مبارکه احقاف
إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ
همانا كسانى كه گفتند: پروردگار ما تنها خداست، سپس (بر ايمان و گفته خود) پايدارى كردند، هيچ بيمى بر آنان نيست و اندوهگين نخواهند شد.
به موقعيّت فعلى خود مغرور نشويم و صِرفِ اظهار ايمان را كافى ندانيم، بلكه استقامت بر آن و سرانجام و آينده را در نظر بگيريم. «قالوا ربّنا اللّه ثمّ استقاموا» (چنانكه حضرت يوسف پس از نجات از سختىها و رسيدن به عزيزى مصر، فرمود: «توفّنى مُسلماً والحقنى بالصالحين»خدايا! مرا مسلمان بميران و با نيكان محشور گردان)
ايمان به خدا، خوف از ديگران را از بين مىبرد. «ربّنا اللّه... لاخوف عليهم»
تنها كسانى از گذشته خود پشيمان نمىشوند كه همواره در راه خدا حركت مىكنند. «ربنّا اللّه ثم استقاموا... لا هم يحزنون»
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 